برنامه ریزی و پلن های استراتژیک زندگی (3)- قسمت آخر

امروز درباره مورد آخر که قبلا در  دو بخش قبل در مورد آن بحث کردیم توضیح می دهم. بحث مهاجرت و یا ماندن همواره یک بحث عمیق بوده و علی الخصوص که امروزه تمایل به رفتن ده ها برابر بیش از گذشته افزایش یافته است. انگیزه های خروج از کشور متفاوت است و از بی برنامگی و ساختار نادرست داخل و یا رانت ها و عدم شایسته سالاری و بی برنامگی اقتصادی تا تورم های چند صددرصدی گرفته تو یا نگرش های متفاوت و عدم همخوانی با نگرش فعلی جرقه اولیه خروج از کشور را در همه به خصوص در جوانان می زند.

من هیچ کس را از رفتن منع نمی کنم چون که در این شرایط در بسیاری از موارد بهترین و مناسب ترین گزینه می باشد چرا که ما در کشوری هستیم که امید به زندگی در آن به شدت پایین و قیمت ها در عرض کمتر از یک هفته چند برابر شده و درآمدها ثابت هستند. هیچ کار مفیدی برای اشتغال وجود ندارد. ایده های خلاقانه غالبا تحت هیچ شرایطی توجیه اقتصادی ندارد و حقوق اولیه انسان ها شامل ازدواج و مسکن و غذای سالم برای آن ها تبدیل به آرزوهای محال شده و هیچ برنامه ای برای بهبود شرایط نبوده و نخواهد بود. بنابراین ماندن در این شرایط یعنی کنار آمدن با این شرایط و تنازع برای بقا و دویدن های شبانه روزی آمادگی روزانه و کنار آمادن با اخبار وحشتناکی که هر روز زندگی و زنده ماندن را به سمت غیر ممکن بودن سوق می هند و البته این ها روندی هست که متضمن هیچ آینده ای نبوده و طبیعتا مهم ترین سرمایه و ارزش شما یعنی عمر و انرژی و توانایی شما را هدر خواهد داد.

و اما در مورد رفتن به خصوص کسانی که توانایی های خوب علمی و فنی دارند یک گزینه خیلی خوب و دریچه ای از امید می باشد که تا حد خیلی زیادی آینده روشن را متضمن شده و فرد به محیطی پا می گذارد که آینده ای روشن در انتظارش هست و امید دارد و برای کار او ارزش و احترام فراوان قائلند و اگر بتواند اقامت آن کشور را برای خود و یا تابعیتش را برای فرزندانش بگیرد نسل های بعد از خود را از نابودی حتمی نجات داده است.

موارد مذکور حقایقی بود که درستی آن اثبات شده است ولی رفتن برای بعضی افراد ممکن است تبدیل به برزخی شود چرا که یک کشور بیگانه هیچ گاه آرامش و آسودگی محل تولد را ندارد به خصوص بسیاری از افراد تعلق خاطر شدید به خانواده و محیط دارند و بعدها متوجه می شوند قدرت دوری از محل زندگی و ندیدن خانواده را نداشته و با شرایط جدید نمی توانند کنار بیایند؛ اگر شما جزء این موارد هستید برای همیشه دور مهاجرت را خط بکشید چون بعد از برگشت جایگاه و آینده ای در انتظار شما نیست بلکه می بینید چند سال از زندگی عقب مانده اید و البته بدانید امید به پس انداز و برگشت خیلی نمی تواند ایده جالبی باشد. اگر قصد مهاجرت دارید مهاجرت دائم همیشه در ذهنتان باشد.

موفق باشید...