امام علی (ع) و ریاضی (1)

معمای خلاقانه – معمای سخت – معمای ریاضی

در روزگار امام علی(ع) پیرمردی از دنیا رفت که 17 شتر داشت، وصیت کرد که اموالش رو بین سه پسرش به این ترتیب قسمت کنند که پسر اول به میزان یک دوم اموال ، پسر دوم به اندازه یک سوم اموال ، و پسر سوم وکوچکتر به اندازه یک نهم اموال پدر رو به ارث ببرند. بدون اینکه شتری را بکشند و کشته شده شتری را تقسیم کنند. از طرفی هم هر کدام از پسر ها ارثش رو زنده و کامل می خواسته است .

حالا شما این 17 شتر را به نسبتهایی که گفته شد بین پسرها تقسیم کن بدون اینکه شتری را بکشی و یا یک شتر را بین هر سه برادر متناسب تقسیم کنی ؟

خوب قبل از هر چیز باید دانست که حضرت امام علی (ع) این معما را قرنها پیش به راحتی آب خوردن حل کرده است . پس ادامه معما و قضاوت عادلانه و عاقلانه امام علی (ع) را می خوانیم . تا به جواب معما و حل خلاقانه آن  برسیم.

بعد از اینکه همگان از حل معای بالا عاجز مانند به امام علی (ع) رجوع می کنند و امام برای حل این مشکل،دست به ابتکار جالب و خلاقانه ای میزند. امام به پسرها می گوید اگر من یک شتر به شترهای شما اضافه کنم .راضی هستید خوب مسلما پسرها خوشحال هم می شوند چون سهمشان بیشتر می شود (17+1=18). پس امام علی (ع)

شتر خودش رو به شترها اضافه می کنه.حالا مجموعا 18 شتر دارند. طبق وصیت پدر،ارث پسر اولی از 18 شتر، 9 شتره و ارث پسر دوم برابر 6 شتر و ارث پسر کوچکتر برابر2 شتر میشه. نهایتا 17 شتر به سه برادر میرسه و در آخر هم یک شتر اضاقه میاد! امام علی هم افسار شترش رو می گیره و میره و بهمین سادگی یک معمای خلاقیت رو حل می کنه !

خواستین در مورد نکته های این معما نظر بدین و اگه متوجه نشدین و براتون سوال بود بپرسید...